Ishārat Al-Naṣṣ: Linguistic Origin and Terminological Meanings <br> Ishārat Al-Naṣṣ: Asal Linguistik Dan Maksud Istilah

Abstract

Abstract

Muslim scholars in the field of tafsīr and fiqh right after the time of the Last Prophet (s.a.w.) interpreted the Qur’ān by using certain methodologies that led to the emergence of principles to derive messages from the Qur’ān. Muslim jurists particularly Ḥanafī have developed, among others, Ishārat al-Naṣṣ as a principle to interpret the Qur’Én and derive messages from the Qur’anic statements. Shāfi‘ī jurists developed similar principle of interpreting the Qur’ān but under different terms al-manṭūq and al-mafhūm. The present paper represents a humble attempt to investigate, identify, and explain the origin and meaning of the term Ishārat al-Naṣṣ.

Keywords: The Qur’an, IshÉrat al-NaÎÎ, Linguistic Origin, Terminological Meaning, Jurists

Abstrak

Ulama Islam dalam bidang tafsir dan fiqh selepas zaman Nabi Terakhir (saw) mentafsirkan al-Qur'an dengan menggunakan kaedah tertentu yang menyebabkan kemunculan prinsip-prinsip untuk memperolehi mesej daripada al-Qur'an. Ulama Islam terutamanya Hanafi telah membangunkan, diantaranya, Ishārat al-nas sebagai satu prinsip untuk mentafsir Al-Quran dan memperolehi mesej daripada pernyataan al-Quran. Ulama Syafi'i membangunkan prinsip mentafsirkan al-Qur'an yang sama tetapi di bawah istilah berbeza yaitu al-manṭūq dan al-mafhūm. Kajian ini merupakan satu cubaan sederhana untuk menyiasat, mengenal pasti dan menerangkan asal-usul dan maksud istilah Ishārat al-nas tersebut.

Kata Kunci: al- Qur’an, IshÉrat al-NaÎÎ, Asal Linguistik, Maksud Istilah, Ulama.